Nic tak nie psuje mi humoru jak momenty kiedy mam straszną ochotę zrobić coś dla siebie, a siły wyższe skutecznie mi w tym przeszkadzają. 

Siedzę przed komputerem wykonując swoje obowiązki służbowe z ogromną chęcią na kąpiel w wielkim paskudnym kwadratowym zbiorniku wody zwanym basenem, zmęczenie się w stopniu pozwalającym usnąć mi w 'opakowaniu' zaraz po przekroczeniu progu swojego mieszkania.... ALE NIEEEEEE bo oczywiście coś co jest miliardy razy mniejsze niż ja musiało z uśmiechem na twarzy zaczaić się gdzieś w zakamarkach moich oskrzeli skutecznie uniemożliwiając mi oddychanie. 

Od 2 dni pakuje w siebie niekończące się dawki antybiotyków w sprayu próbując sympatycznym panom lub też paniom (jak kto woli) bakteriom przekazać dość stanowczą informację, że nie mam ochoty na dłuższa znajomość z nimi... niestety bezskutecznie :(

Dlatego też bez większego zachwytu wczuwam się w mą pracę z nadzieją, że już niebawem będę mógł odwiedzić wszystkie baseny w regionie łódzkim, pójść ze znajomymi powspinać się na ściankę, wybiegać się grając w piłkę na hali lub chociaż pójść na siłownię. 

W pierwszy ciepły dzień wsiądę na motocykl, założę kask, podniosę szybkę otworze usta i zrobię chłopakom mały przeciąg w burdeliku w którym tak ochoczo się zadomowiły :) 

A wam moi dwukołonogowi przyjaciele życzę zdrowia :)